Գերյարգելի Հայր Անդրանիկ Ծ. Վ. Կռանեանի, կամ պարզապէս Հայր Կռանեանի կորուստին ծանրութիւնը կարենալ կշռելու համար պէտք է ծանօթ ըլլալ անոր կեանքին, ստեղծագործական գործունէութեան եւ վաստակին իբրեւ ուսուցիչ, դաստիարակ, թարգմանիչ, բանասէր, թատերագիր, բանաստեղծ, ծիսագէտ, մշակոյթի գործիչ, վերլուծաբան, լրագրող, եւ այս բոլորէն առաջ եւ վեր իբրեւ ճշմարիտ հոգեւորական, Հոգեւոր Հովիւ, արժանաւոր ժառանգորդներէն Մեսրոպ Մաշտոցի։ Բարեբախտաբար, անոր կեանքին ու վաստակին աշխարհասփիւռ ծանօթները, մտաւորականէն մինչեւ համեստ մարդը, բանակ կը կազմեն, որովհետեւ Կռանեան Վարդապետը եղաւ մանաւանդ սերնդակերտող Հովիւը, Առաջնորդը որ իր շուրջ հաւաքեց ու համախմբեց հայ մանուկը, պատանին ու երիտասարդը՝ դարբնելու համար Եկեղեցւոյ, Ազգին ու Հայրենիքին նուիրեալ ապագայ սերունդը։ Վկա՛յ անոր հիմնած պատանեկան, երիտասարդական, համալսարանական, մշակութային միութիւնները այն առաքելավայրերուն մէջ ուր կոչուեցաւ։ Վկա՛յ զինք իբրեւ տիպար ճանչցած երիտասարդ մտաւորականներու հոյլը, որոնցմէ մէկը՝ Միշիկընի Համալսարանի լեզուի ու գրականութեան ամբիոնի վարիչ փրոֆեսէօր Գէորգ Պարտագճեանը հազիւ շաբաթ մը առաջ, Հայաստան-Սփիւռք 6-րդ համաժողովին առիթով, Երեւանի մէջ մեր ունեցած հանդիպումի ընթացքին ինձմէ խնդրեց իր կողմէ համբուրել Հայր Կռանեանին աջը, «որովհետեւ – ըսաւ ան – իմ կազմաւորանս համար շատ բան կը պարտիմ Վարդապետին»։
Քանի՜, քանի՜ պարտագճեաններ պարգեւեց լուսահոգի Կռանեանը Հայ Եկեղեցւոյ, Ազգին ու Հայրենիքին, որոնց անխոնջ ծառան եղաւ, որոնց նուիրեց իր ամբողջ կեանքը։
Ճշմարիտի ու Ճշմարտութեան պաշտպանութեան դիրքերուն վրայ, Սուրբ Խաչով եւ խոցոտիչ գրիչով զինուած անվեհեր կանգնած՝ խիզախ, անզիջող եւ աննահանջ քաջամարտիկը եղաւ ան։ Իր օրինակով՝ այդպէ՛ս ըլլալ սորվեցուց ինչպէս ինծի, իր խոնարհ աշակերտին եւ սիրելի գործընկերոջ, նաեւ իրեն այնքան սիրելի «ՄԱՍԻՍ»ին շուրջ համախմբուած իր համակիրներուն։
Հակառակ յոգնատանջ ֆիզիքականին, Հայր Կռանեան երբեք չի կորսնցուց իր հոգիի ու մտքի պայծառութիւնը։ Չկորսնցուց մանաւանդ ցանկապատէն անդին տեսնելու ու դատելու իր աստուածատուր կարողութիւնը։ Շարունակեց ստեղծագործել մինչեւ վերջին շունչը, մերժելով անձնատուր ըլլալ ճակատագրի ճնշումին։
Այսօր քի՛չ է խոնարհիլ այսպիսի կարկառուն հոգեւորականի մը յիշատակին առջեւ, այլ պէտք է պանծացնել անոր յիշատակը։
28 / 09 / 2017
ՍԱՐԳԻՍ ՆԱՃԱՐԵԱՆ
