Կենսագրութիւն
Երջանկայիշատակ Յովհաննէս Պետրոս ԺԸ. տանն Կիլիկիոյ կաթողիկէ հայոց կաթողիկոս պատրիարքի (1927-2011)
Ան ծնած է 20 յունուար 1927-ին, Գահիրէ:
Զմմառու միաբանութեան նորընծայարան կը մտնէ 1943-ին:
1946-ին կը ղրկուի Հռոմ, ուր կը կատարէ փիլիսոփայութեան եւ աստուածաբանութեան ուսումները Գրիգորեան համալսարանին մէջ:
Քահանայ կը ձեռնադրուի 18 ապրիլ 1952-ին, եւ 1952-1953 տարիներուն փոխ տեսուչի պաշտօնը կը ստանցնէ Զմմառու սուրբ Միքայէլ նորընծայարանին
եւ ապա Հռոմի Լեւոնեան վարժարանին մէջ:
Այս շրջանին, օգտուելով Հռոմ իր կեցութենէն, եկեղեցական իրաւագիտութեան վկայականը ձեռք կը ձգէ Լատերանի համալսարանին մէջ:
Գահիրէի հայ կաթողիկէ եկեղեցւոյ ժողովրդապետ կ’անուանուի 1957-էն մինչեւ իր եպիսկոպոսական ձեռնադրութիւնը 25 փետրուար 1973-ին,
Պաղտատի հայ կաթողիկէ թեմին համար:
5 օգոստոս 1982-ին, հայ կաթողիկէ սիւնհոդոսական հայրապետներէն Հռոմի մէջ կ’ընտրուի կաթողիկոս պատրիարք կաթողիկէ հայոց:
Գահակալութիւնը տեղի կ՛ունենայ Զմմառու մէջ 12 սեպտեմբեր 1982-ին:
1982-էն, Գասպարեան հոգեւոր տէրը իր ազնուութեամբ եւ լաւատեսութեամբ, ինչպէս նաեւ իր իմաստութեամբ եւ խոհեմութեամբ հաշտարար ու փրկարար,
թէեւ ծածուկ, բայց կարեւոր դրական դեր մը կը խաղայ լիբանանեան պատերազմի օրերուն:
Արժանիքն կ’ունենայ կանգուն պահելու իր պատրիարքական թեմին բոլոր ժողովրդապետութիւններէն ներս արժանաւոր գործունէութիւնները:
Ան իր պատրիարքական գահակալի պաշտօնէն կը հրաժարի 1999-ին,
եւ կ’անցնի Զմմառու պատրիարքական մայրավանք, ուր կը մնայ մինչեւ իր մահը՝ 16 յունուար 2011-ին: