Կիրակի, 26 Օգոստոս 2012 - Հայր Անդրանիկ ԾՎ Կռանեանին «Մորմոքիմ» գիրքին մասին կը գրէ Շահանդուխտ

 
Պէյրութ

Ընթերցանութեան Ճամբով. Հայր Անդրանիկ ԾՎ Կռանեանին «Խոկամ» Եւ «Մորմոքիմ» Գիրքերը 

Համացանցի իշխանութիւնը հետզհետէ կը զարգանայ, բայց գրողին համար այդ նշանակութիւն չունի: Ընթերցողներու թիւը եթէ նուազած նկատուի, այդ ալ իմաստ մը չունի, որովհետեւ գիրք կարդացողները միշտ ալ փոքրամասնութիւն մը եղած են: Նոյնն է մամուլին հարցը. օրաթերթն ալ յաճախ մեծաթիւ ընթերցող չ՛ունենար, իսկ այս օրերուն մարդիկ խօսքը մէկ ըրած` կը բարբառին «Համացանցը կայ, մատդ կը կոխես կոճակին եւ կը կարդաս թե՛րթն ալ, գի՛րքն ալ»: Շնորհակալութիւն ամէնուն: Ուզեն` կարդան, ուզեն` չկարդան: Մամուլը կը դառնայ ու կը տպէ ստեղծագործուած երկերը: Եթէ գրողներ չըլլան, համացանցը ո՞ր մէկ աղբիւրին պիտի դիմէ նորութիւններ փոխանցելու: Անցնի՛նք:

Հայր Անդրանիկ Կռանեանի երկու գիրքերը մեր սեղանին վրայ են: «Խոկամ», (տպուած 2010-ին), «Մորմոքիմ» (2012): Առաջինը կը բովանդակէ մտածումներ, իմաստուն խօսքեր, իր կողմէ յղացուած մտորումներ, որոնք կ՛արթնցնեն մեր յիշողութիւնը, կը յուշեն մեզի մեր կատարած սխալ ենթադրութիւնները կամ կատարելիք բարի աշխատանքները:

Այս գիրքով մեր կարգին կը մտածենք եկեղեցական հեղինակին մասին, որ անդադար կը խոկայ կեանքի ելեւէջներուն, բարիին ու չարին ներգործութեան մեր կեանքին մէջ: Անդրադարձ մըն են իր խոկումները, մտածումները, հայրական արթնութեամբ իբրեւ խրատատու իր որդւոյն, ցոյց կու տայ ճամբայ մը, ուրկէ հարկ է քալել կեանքը բարւոք ապրելու համար:

«Մորմոքիմ» գիրքը, 141 փոքրածաւալ էջերով, ունի տարբեր իմացականութիւն եւ բովանդակութիւն: Թեման կրօնն է, հաւատքը, ստեղծագործութիւնը` աստուածաբանական սերտողութեամբ զարգացած: Ո՞վ է Աստուած, ինչպէ՞ս ստեղծուած է աշխարհը, պէ՞տք է հաւատալ սուրբգրային թելադրանքներուն, թէ՞ ոչ, քրիստոնէութիւնը փիլիսոփայութի՞ւն է արդեօք, թէ՞…

Հայր Անդրանիկ Կռանեան մտածումներով առաջնորդուող գրող է: Ունի գրական բեղուն գործունէութիւն, ստեղծագործական կեանք մը` իր հոգեւոր կոչումին առընթեր: Երկար տարիներէ ի վեր կը խմբագրէ հայ կաթողիկէ համայնքին պաշտօնաթերթ «Մասիս»-ը, որուն էջերուն կը ստորագրէ իր ստեղծագործական մտորումները, բարոյագիտական յօդուածները: Իր տեսակէտները եղած են միշտ ինքնուրոյն, գրական ոճը` նոյնպէս իւրայատուկ, որ կը վկայէ գրողին ներաշխարհին եւ մտորումներուն պատկերը:

Հայր Անդրանիկ կը խմբագրէ նաեւ Հայկազեան համալսարանի «Հայագիտական Տարեգիրք»-ը, ամենայն բծախնդրութեամբ եւ հայ գիրն ու գրականութիւնը, պատմագիտութիւնը եւ հաւատքի վերաբերեալ ուսումնասիրական երկեր վկայագրելով:

Հայր Անդրանիկ Կռանեանի զարգացուցած գրական սեռը գեղարուեստական գրականութիւն մը չէ, այլ իր խառնուածքը կը հակի դէպի փիլիսոփայութիւն` աստուածաբանական ու կրօնագիտական հարցերուն ինչն ու ինչուն սերտելով: Ան շատ հետաքրքրուած է հայոց հաւատքին ու դաւանանքին անցեալով ու ներկայով եւ իր գրականութեամբ հարցեր կը զարգացնէ իբրեւ ինքնուրոյն մտածողութիւն:

«Խոկամ» գիրքը առանձնայատուկ գրքոյկ մը` 108 էջերով: Կարելի է նկատել գրպանի գիրք մը, միշտ ընթերցելի, տող առ տող ըմբռնելի: Օգտաշատ եւ նոյն ատեն հաճելի ընթերցանութիւն մը, օգտակար` մեծին եւ փոքրին:

Շահանդուխտ
Ազդակ՝  շաբաթ, 25 օգոստոս 2012


Առօրեայ Աւետարանը
Այբ Էջ | Բովանդակութիւն | Հասցէարան | Օգտակար Կապեր | Նամականի
Ներքին Պրպտում՝  Armenian Keyboard
Կարդացէ՛ք այս էջը հետեւեալ լեզուներով.-    
Վերարտադրութեան ամէն իրաւունք վերապահուած է Հայ Կաթողիկէ Եկեղեցւոյ